Ik vind taal fascinerend. Hoe fijn is het om je verstaanbaar te maken naar een ander, je zorgvuldig uit te kunnen drukken of zelfs een heel verhaal te vertellen? Taal kan ook voor veel verwarring zorgen. Kijk naar alle commotie rond de Nashville-verklaring. Deze in Amerika opgestelde verklaring is een soort leidraad die christenen moet helpen de vertaling van hun geloof naar praktisch handelen rond huwelijk en seksualiteit. Eerlijk is eerlijk, het is lekker overzichtelijk gemaakt in termen van wel-niet, goed-fout. Prettig voor mensen die niet teveel opties willen overwegen, veel minder prettig voor de mensen die niet in de goed-fout hokjes passen.

Vervolgens kwam er een Nederlandse vertaling van de verklaring en de samenleving liep onmiddellijk te hoop tegen de inhoud. De vertalers schrokken zich een hoedje. De reactie was dat het allemaal niet zo letterlijk was bedoeld en dat lezers hun tekst verkeerd interpreteerden. Zo lust ik er nog wel één. Bezint eer gij begint (waar komt die tekst eigenlijk vandaan?) denk ik dan. Inmiddels hebben ze zich teruggetrokken om te wenen, zo las ik in de krant, en wordt er gewerkt aan een inlegvel. Daarin gaan ze opnieuw uitleggen wat ze bedoelen. Ik verwacht dat elk woord nu op een goudschaaltje gewogen gaat worden, maar het gaat natuurlijk om het proces erachter. Wat willen ze nou eigenlijk wél zeggen?

Ik ben reuze benieuwd. Taal is de uitkomst van gedachten. Woorden kunnen wonderen verrichten, maar ook wonden maken. In mijn werk als coach én schrijver ben ik me voortdurend bewust van het mogelijk effect van de woorden die ik kies. Het is niet zo moeilijk een woeste kop boven een krantenartikel te zetten. ‘School moet uitwijken naar noodgebouw’ klinkt heel anders dan ‘Schooljaar start in tijdelijke unit”. Als ik tijdens het coachen maar blijf doorvragen op problemen van een team, komen ze waarschijnlijk minder snel tot oplossingen dan wanneer ik met hen naar verlangens en wensen op zoek ga. Mijn wens en verlangen voor 2019 is dat we meer wonderwoorden gaan gebruiken. Woorden waarin iedereen zich thuisvoelt.