Selecteer een pagina

De column van Ylva Poelman vandaag in Trouw gaat over strategie van de natuur en de mogelijkheden tot inspiratie die dit biedt aan bedrijven. Strategie gaat over keuzes maken: ben ik generalist, zoals de faraomier die alles eet, of een specialist, zoals de panda die alleen een bepaalde soort bamboe eet. Ga ik pionieren, zoals bepaalde korstmossen die zelfs op kale rotsen groeien, of een volg ik liever iets wat zich al een beetje bewezen heeft. Ylva Poelman, ook bekend als de bionische vrouw, raadt bedrijven aan over de hei te gaan wandelen in plaats van ‘op de hei’ te gaan zitten. Om inspiratie op te doen voor de strategie van hun onderneming.Ik vind dat een uitstekend advies. Ik had gisteren een dag waarop de inspiratie niet wilde komen. Geen afspraken, wel genoeg te doen, maar het vlotte niet. Eén van de lastigste dingen van het ondernemerschap vind ik dat ik zo’n strenge baas heb. Mevrouw Discipline heet ze en ze vindt dat ik mijn uren nuttig moet besteden. Zou ik een stukje gaan schrijven, een coachingssessie gaan voorbereiden? Een evaluatie van de vorige bijeenkomst maken? Of eerst de was draaien? Ik had er helemaal geen zin in. Ik vertelde Mevrouw Discipline dat ik het later in zou halen, liet de to-do lijst voor wat hij was en toog naar de Soesterduinen, een stuifzandgebied niet zo ver van waar ik woon. De duinen zijn ontstaan uit weggewaaid zand, afkomstig van sterk overbegraasde gebieden en lijken op het eerste oog één grote zandwoestijn. Een typische pioniershabitat, niet alleen voor planten (buntgras) en dieren (de boomleeuwerik), maar ook voor mensen (honden-uitlaatservice ondernemers).

Gezeten op een boomstronk midden op die grote zandvlakte kwam de inspiratie en een inzicht. Het landschap van de stuifduinen vertelt een verhaal over perspectief en over tijd. Over menselijk handelen en de veerkracht van de natuur. Een snelle oogopslag laat misschien een leeg landschap zien, maar in werkelijkheid vindt er voortdurend ontwikkeling plaats. Ik mocht even dat lege landschap zijn en vertrouwen op mijn eigen strategie: de keuze de natuur in alles wat ik doe als inspiratiebron mee te nemen. Ook in de leegte.